ślub w plenerze Eli i Maćka - Osada Młyńska pod Warszawą

Początek wpisu bywa najtrudniejszy, szczególnie jeśli w głowie kłębią się miliony ważnych myśli, o których chce się opowiedzieć. Od czego zacząć? Od deszczu, motyla, uśmiechu Eli, od tego jak wzruszający był ich ślub w plenerze? Zaparzamy więc ulubioną herbatę, chcemy zatrzymać się na chwilę. Zatrzymać się zupełnie, jak wtedy – ślub plenerowy w wydaniu Eli i Maćka…. Odpalamy kawałek Sorry Boys. Muzyka zawsze pomaga przenosić się w czasie. Rozmawiamy o tamtym dniu, o wrażliwości. Już od pierwszych dźwięków na ciele pojawiają się dreszcze, bo oczami wyobraźni widzimy ich tańczących w swoich ramionach. Po prostu, nie pod publikę, tylko dla siebie. Takie Zwyczajne Cuda.

Idealne miejsce na ślub w plenerze w okolicy Warszawy

Zwyczajne cuda. Tytuł piosenki, którą pokochaliśmy dzięki nim i słowa klucze do naszych przemyśleń o tamtym dniu. Od początku!
Otóż jest taki punkt na mapie Polski, w którym czujemy się prawie jak w domu. Ciepło, swobodnie, bezpiecznie. Tak jak dom rodzinny kształtuje nas jako ludzi, tak bez wątpienia Osada Młyńska rozwija nas przy każdej kolejnej wizycie jako fotografów. To miejsce za każdym razem inspiruje nas od nowa, napędza do działania, a jednocześnie uspokaja i daje nieocenioną siłę. Trochę to wszystko brzmi mistycznie i nierealne, ale każda nasza obecność, czy jest to ślub plenerowy, czy też wesele w stodole, to nie tylko osobna historia, ale to także zmiana, która następuje w nas samych.

Zwyczajne cuda na ślubie plenerowym i weselu Eli i Maćka

Elu i Maćku – swoim mądrym, prawdziwym uczuciem przypomnieliście nam co tak naprawdę liczy się dla nas w pracy fotografa ślubnego i dlaczego lubimy to robić. Odpowiedź jest prosta! Dla tych zwyczajnych i niewymuszonych cudów właśnie. Dla gestów, dla łez szczęścia, dla uśmiechów. Dla zwykłego trzepotu motyla, splecionych rąk i dla kropli deszczu.
Dziękujemy Wam za to.

Ela i Maciek. Dali sobie swoje słowo. Dali. Z kluczem ptaków nad głowami. W cudownej, rodzinnej atmosferze i w pięknym otoczeniu swej plenerowej ceremonii zaślubin. Tego dnia byli jednak tylko dla siebie, tego dnia tak samo jak przez resztę swojego życia. Jesteśmy tego pewni.